Категории: Культура

У Пінску адкрылі мемарыяльную дошку ў памяць аб вянчанні Якуба Коласа

25 ліпеня на званіцы Свята-Варварынскай царквы ў Пінску з’явілася мемарыяльная дошка, якая будзе напамінаць аб значнай падзеі  - вянчанні беларускага песняра ў Пінску.

Ва ўрачыстасцях прынялі ўдзел аматары творчасці Якуба Коласа з Пінску і Лунінца, прадстаўнікі мясцовых уладаў і архіепіскап Пінскі і Лунінецкі Стэфан.

Ва ўрачыстасцях прынялі ўдзел аматары творчасці Якуба Коласа з Пінску і Лунінца, прадстаўнікі мясцовых уладаў і архіепіскап Пінскі і Лунінецкі Стэфан.

Ганаровымі гасцямі сталі родныя Якуба Коласа – унучкі Вера Данілаўна  і Марыя Міхайлаўна і ягоная нявестка Аляўціна Цімафееўна Міцкевіч.

Вера  Міцкевіч, унучка песняра, распавяла, што тры гады, якія правёў у Пінску Якуб Колас былі вельмі плённымі ў ягоным жыцці. Менавіта тут заклаўся падмурак ягонай сям’і, нарадзіўся першы сын Даніла. І Піншчына натхніла пісьменніка напісаць трылогію “На ростанях”.

Архіепіскап Пінскі і Лунінецкі Стэфан:

– Кожная нацыя мае сваіх герояў, якія рабілі ўсё магчымае для станаўлення свайго народа. Для рускіх – Аляксандр Пушкін, для ўкраінцаў – Тарас Шаўчэнка, для беларусаў – гэта Якуб Колас. Мы можам ганарыцца тым, што вялікі сын зямлі беларускай пражыў пэўны час на Піншчыне. Гасподзь даў нам магчымасць адкрыць архіўныя дакуманты, якія сведчаць аб тым, што менавіта ў гэтай царкве Канстанцін Міцкевіч пабраўся шлюбам з Марыяй Каменскай, пасля чаго паўстала вельмі моцная сямья.

Пасля прамовы Уладыка прачытаў верш Якуба Коласа “Мая просьба”.

Мемарыяльную дошку на званіцы асвяцілі, далей госці і родныя пісьменніка наведалі Музей беларускага Палесся і коласаўскія мясціны на Піншчыне.

Нагадаем, у Пінску Якуб Колас правёў тры гады: з 1912 па 1915, дзе працаваў настаўнікам. Тут ён сустрэў настаўніцу Марыю Каменскую, з якой ажаніўся ў 1913 годзе і правёў у шлюбе больш за 30 гадоў. У Пінску нарадзіўся старэйшы з трох ягоных сыноў Даніла.

Верш “Мая просьба”, які прачытаў Архіепіскап Пінскі і Лунінецкі Стэфан быў напісаны Якубам Коласам ў 1943 годзе:

Прыйшоў мой час падацца далей,
А ў сэрцы смутак, неспакой:
Я разлучаюся з той хваляй,
Што сагравала цеплынёй,
 
Жывіла добрыя парывы
І аздабляла мае дні.
Я ёй скажу, як друг зычлівы:
«Плыві на яснай глыбіні!»
 
Мне цяжка-цяжка, горка-горка,
Калі падумаю, што я
Ня стрэну больш Вас, мая зорка,
Вясна апошняя мая!
 
Што ж мне сказаць на разьвітаньне
Прад тым, як рушыць у свой край?
Скажу – сагрэй мой час зьмярканьня

І аб сабе мне весць падай.

 

 

 

Последние новости

“Приорбанк” теперь принадлежит арабскому инвестору

Raiffeisen Bank International подписал соглашение с инвестором из Объединенных Арабских Эмиратов о выходе из состава…

1 час назад

РУПП «Гранит» показал себя на «Будпрагрэс-2024»

Международная специализированная выставка проходила в столичном Футбольном манеже с 17 по 19 сентября.

1 час назад

В России Владислава Бакальчука обвинили в убийстве после перестрелки в офисе Wildberries. Грозит ли ему пожизненный срок?

В России Владиславу Бакальчуку, мужу главы Wildberries Татьяны Бакальчук и владельцу 1% акций маркетплейса, после…

2 часа назад

Более 5 тысяч интернет-ресурсов признаны экстремистскими в Беларуси

Доступ к ним ограничен. Об этом заявил министр информации Марат Марков на пленарном заседании международной…

2 часа назад

Паромная переправа через Припять простановила работу

Переправа между Лунинецким и Столинским районами через Припять временно приостановила работу из-за низкого уровня воды.

2 часа назад