У сядзібе амаль што кожнага альшанца ёсць цяпліца. І часцей яна займае не сотку-дзве і не дзесяць, а нават некалькі гектараў.

Калі агародніна вырастае, тут жа, на месцы, яе прадаюць перакупшчыкам. У Альшаны вязуць здаваць свае агуркі, памідоры, капусту, моркву і іншую агародніну жыхары бліжніх вёсак.

Шчыруюць у цяпліцах на Століншчыне ў асноўным у так званай давыд-гарадоцкай зоне. Гэта вёскі, якія пачынаюцца за Столінам і размешчаны аж да самай мяжы з Гомельскай вобласцю.

Хтосьці з палешукоў сваіх цяпліц не трымае: няма здароўя, няма сілы. Многія з іх, каб зарабіць грошы,  ідуць на працу да мясцовых фермераў.  

Вырошчванне ў цяпліцах агародніны – адзін са спосабаў зарабіць на жыццё для сваёй сям’і. Вось і працуюць палешукі не шкадуючы сіл і не пакладаючы рук  круглы год.

Топяць па начах расадніцы – невялікія атапліваемыя цяплічкі, дзе вырошчваюць расаду для наступнай перасадкі яе ў вялікую цяпліцу. Устанаўліваюць там дадатковае асвятленне, каб культурныя расліны як мага больш часу знаходзіліся пры святле.

Пакуль з насення з’явіцца і крыху падрасце расада, прадпрымальныя вяскоўцы рыхтуюць будаўнічы матэрыял для ўзвядзення новай цяпліцы – “парніка”, як яе называюць у многіх вёсках  Століншчыны. Людзі купляюць плёнку, цвікі, нарыхтоўваюць дровы, рамантуюць печкі (у тым выпадку, калі парнікі атапліваюцца). Да гэтага часу стараюцца пашыць з плёнкі “мяшэчкі”  (стаканчыкі з плёнкі, якія затым напаўняюць чарназёмам і саджаюць у іх расаду). 

Адным словам, спраў у палешукоў у гэты час вельмі шмат.

У першыя веснавыя дні народ рамантуе свае цяпліцы, ставіць новыя, накрывае іх плёнкай.  

«Колькі дзён парнік накрывалі?» – пытаюся ў жыхаркі Сямігосцічаў. «Ды за тры гадзіны накрылі, – адказвае жанчына. – Парнік у нас невялікі, усяго шэсць сотак. Для сябе. І агуркі ў мяне тут растуць, і памідоры, і баклажаны, і перчык. Ну, усяго патрохі. Дзевяцікласніка суседа папрасіла, каб парнік памог накрыць. Ён яшчэ двух хлопцаў прывёў, дык яны за тры гадзіны ўсё зрабілі. Плёнку ж да гэтага мне паклеіў адзін мужчына. Тут многа дзе плёнку клеяць, клеянай лёгка накрываць».

Праца ў цяпліцы цяжкая. Але не могуць палешукі па-іншаму: грошы зарабляць неяк трэба. Вось і працуюць на зямлі ад цямна да цямна. Вось і вітае над вёскамі смог, без якога агародніна хутка не вырасце.