У мінулым існаваў звычай памінальнай трапезы ля магіл памерлых сваякоў, дзе пакідалі і велікоднае яйка. Але царква дрэнна ставіцца да гэтага, лічыць, што памерлым патрэбна толькі малітва аб упакаенні душы. Пакідаць ці не пакідаць яйкі для спачулых — справа асабістая.

У народзе таксама лічылася, што той, хто раней за ўсіх у гэты дзень з’явіцца на могілкахм, атрыае ад нябожчыкаў асаблівую падзяку і апякунства на працягу года.

Паводзіны ў эты дзень вызначае прыказка: «На Радуніцу раніцай пашуць, па абедзе плачуць, а вечарам скачуць».