Аднак ніякіх зменаў ці разынак не было ў святочнай праграмме. Усё, як і ў мінулыя некалькі год: дзеткі размалявалі асфальт ля ЦДТ, лепшых маладых спецыялістаў узнагародзілі на сцэне, а потым пераможцы самадзейнасці спявалі “хіты” даўно мінулых гадоў.

Я знаходзілася на плошчы ад пачатку праграмы, але пратрымацца да канца ўсё ж не хапіла сіл.  Дарэчы, пачатак быў запланаваны на 18 гадзін, але святкаваць пачалі толькі недзе каля 19. Лепшых узнагародзілі, паглядзелі выступ карацістаў. І пачалася так званая дыскатэка.

“Дыскатэка” складалася з песень маладых і таланавітых, і рэпертуар яўна не для гарадскога свята. Ну, магчыма, для сельскага, але і то з нацяжкай.

Як падалося, свята спадабалася толькі дзеткам, бо прадавалі пап-корн, салодкую вату і балонікі, і можна было папрыгаць на батутах.

Калі у нас шмат таленавітай моладзі, хіба гэтая самая моладзь заслугоўвае такое “свята”?

Калі вярталася дадому, пачула размову двух 15-16-гадовых дзяўчынак.

“Неяк нецікава было зусім”, – падкрэсліла адна. “Ты проста не піла нічога, вось табе весела і не было”, – супакоіла яе другая.

Вывад напрошваецца сам па сабе.