Васіль Быкаў пражыў вельмі доўгае жыццё, прайшоў вайну, знаходзіўся ў першых шэрагах змагання за незалежнасць Беларусі. Быў прэзідэнтам Беларускага ПЭН-цэнтра і Згуртавання беларусаў свету «Бацькаўшчына», на першых прэзідэнцкіх выбарах стаў даверанай асобай кандыдата Зянона Пазняка.

І на ўсіх паваротах уласнага лёсу ён застаўся асобай вельмі цэласнай, не толькі ў грамадскіх учынках, але і ў творчасці.

Заставаўся маральным камертонам і ў савецкія часы, калі пісаў ваенную прозу, і ў 1990-я. Менавіта таму апошнія гады жыцця мусіў правесці на чужыне, вярнуўшыся на радзіму паміраць.

Шматграннасць зробленага ім у літаратуры, моц яго постаці будуць раскрывацца і пераасэнсоўвацца наступнымі пакаленнямі. Ужо цяпер, з перспектывы таго, што з намі адбываецца, мы па-іншаму глядзім на гэтую асобу.