Мы патэлефанавалі спадару Шкірманкову, каб даведацца ў падрабязнасцях, як адбылася ягоная сустрэча з Лукашэнкам.

«Яшчэ а 8-й раніцы да мяне завітала кіраўніцтва раёна, я ‘шчэ з ложка нават не ўставаў. Кажуць, да нас прыязджае прэзідэнт, трэба ад імя жыхароў прывітаць яго. Усё зраблю як трэба, адказваю.

Перад пачаткам сустрэчы гэбісты, ці хто там з Мінска, двойчы падыходзілі да мяне і ўсё ўдакладнялі, што менавіта я буду пытацца ў Лукашэнкі. Іншыя ветэраны, дарэчы, так нічога і не гаварылі. Толькі мне слова далі.

Нас пасадзілі перад Лукашэнка пяць ветэранаў. Праўда, двое з іх такія «фіктыўныя». Лукашэнка па чарзе падыходзіў да ўсіх, ціснуў руку. Падышоў да мяне, я пачынаю падымацца. Ён мне па-руску кажа: «Сядзі-сядзі, не падымайся». На што я адказваю па-беларуску: «Ну як так, прэзідэнт стаіць, а я сядзець буду».

Я да яго звяртаўся на ты, бо і ён гаварыў на ты. Падумаў, што я старэйшы, то чаго выкаць буду.

Варта адзначыць, што Лукашэнка адразу перайшоў на беларускую мову і наша гутарка з ім вялася па-беларуску. Ну, я павітаў кіраўніка краіны ў Слаўгарадскім раёне, падзякаваў, што не забывае наш край. А потым папрасіў дазволу прачытаць верш. Лукашэнка адказаў: «Чытай»

Беларусь, мой любы край,
Ты – мая Радзіма,
Не зраўняюцца з табой
Прыгажосці Рыма.

Гэта пачатак верша такі. Лукашэнка кажа: «Ці дасі нам яго, мы надрукуем». Бярыце, кажу, чаму не даць. Сёння адаслаў у Адміністрацыю верш, не ведаю, ці скарыстаецца хто ім.

Ну а потым, калі ўжо мяне дапусцілі да цела, то вырашыў скарыстацца момантам ды запытацца пра балючае для мяне пытанне падатку на аўто. Кажу, Аляксандр Рыгоравіч, ці адменіш ты гэты падатак для інвалідаў вайны. Іх у Беларусі ўсяго тысячы тры набярэцца, а актыўных кіроўцаў чалавек 20-30. Лукашэнка паабяцаў адмяніць падатак. Я перапытаўся: «Дык дакладна адменіце?» — «Ну я ж сказаў».

Гэта ўжо пачатак прэзідэнцкай кампаніі такі. Таму, думаю, гэтае слова Лукашэнка стрымае. Тут жа мяне ўсе ведаюць, што я ў выпадку чаго напішу ў «Народную волю»

У мяне «Пежо-306», 1998 года выпуску. Я на ёй у год наязджаю каля 3000 кіламетраў», — падзяліўся ўражаннямі ад сустрэчы сп.Шкірманкоў.

Фелікс Шкірманкоў нарадзіўся ў 1926 годзе ў Прапойску, цяперашнім Слаўгарадзе. Ён вэтэран вайны, у свой час быў страршынём райсавета. Ён сябар Партыі БНФ і ТБМ. Яшчэ ў 2005 годзе ён быў найстарэйшым дэлегатам Кангрэсу дэмакратычных сілаў Беларусі.

Зміцер Панкавец