Ён нарадзіўся ў 1954 годзе ў Пінску, але з ранняга дзяцінства жыў у Лунінцы. Закончыў Брэсцкі інжынерна-будаўнічы інстытут, працаваў ў сферах будаўніцтва, адукацыі, але сваё сапраўднае прызванне знайшоў у літаратурнай і журналісцкай дзейнасці.

З пачатку 90-х гадоў Віктар супрацоўнічаў з рэгіянальнымі выданнямі, найперш са штотыднёвікам “Информ-прогулка” (г.Лунінец), дзе быў спартыўным аглядальнікам (футбол – захапленне ўсяго ягонага жыцця), шмат пісаў на тэмы культуры, літаратуры, мастацтва… З 1999 года кіраваў лунінецкім творчым клубам “Муза, зладзіўшы сумесна з калегамі сотні разнастайных творчых вечарын, конкурсаў, фестываляў ды іншых акцый.

Аўтар зборнікаў паэзіі, эсэ, гумару, афарызмаў “Страна чудес”, “Тревога и надежда”, “Парушынкі ў воку” (з С.Нефідовічам), “Права на пошук” (з В.Жылко), “Великое и смешное”, укладальнік зборнікаў афарызмаў “Крупицы мудрости” і “Чаша терпения”.

Сябры ГА "Беларуская асацыяцыя журналістаў" глубока смуктуюць разам з роднымі і блізкімі Віктара Пятровіча.

Пахаванне адбудзецца сёння, 3 верасня.

З вершаў Віктара Філатава:

КРАІНА ПАКУТ

Загадваць наперад не бяруся,

Але з легенд мінулага пачутых

Гісторыя краіны Беларусі –

Гісторыя блуканння па пакутах.

Мы іх адолелі такое мноства

І столькі горкай крыўды за спіной,

Што цешымся пакутлівасцю лёсу –

І гэта стала рысай векавой!

БОЖЫ СУД

А можа, Божы суд ужо ідзе?..

І кожны, уладар ён ці нябога,

Стаіць у адмысловай той чарзе,

Што вызначана ўсемагутным Богам…

І хочацца забыцца – не выходзіць,

А доказы – як быццам на талерцы:

Нямногія сваёй канаюць смерцю,

Усё больш іх кара нейкая знаходзіць.

І можа, зразумее чалавек

Па мностве ўсюль раскінутых прыкметаў,

Што, каб душой спакойным быць спрадвек, –

Імкніся жыць па Боскіх запаветах!

* * *

Бог крылы зычыў кожнай птушцы,

Каб вольна над зямлёй лунаць,

А чалавеку – розум гнуткі,

Каб вольна лёс свой будаваць.

* * *

Праз пакуты да зорак імкніцеся

І свой род захаваць старайцеся.

З мэты той, беларусы, – жаніцеся!

Ну, а вы, беларускі, – мужайцеся!